Schrijvers die extra pienter willen overkomen door moeilijke woorden te gebruiken en te goochelen met lettertypes, bereiken daarmee een averechts effect. Zij worden minder intelligent gevonden dan mensen die kiezen voor eenvoudige woorden en een strakke letter.
Psycholoog Daniel Oppenheimer van de Princeton University in New Yersey legde zijn proefpersonen teksten voor die expres lastiger leesbaar waren gemaakt met lange woorden en een opvallende belettering. Hij gebruikte leerstof van de middelbare school, samenvattingen van sociologische proefschriften en vertalingen van geschriften van Descartes. De vraag was dus niet: begrijp je wat er staat, maar: welke schrijver vind je de minst intelligente. Dankzij die vraagstelling voelden de proefpersonen zich vrij de wollige schrijvers af te kraken. Simpele, begrijpelijke teksten werden als veel intelligenter beoordeeld.
Het gaat er niet om dat je op papier geen lange woorden mag gebruiken, zegt Oppenheimer in de Journal of Applied Cognitive Psychology, maar je moet ze alleen gebruiken als het echt nodig is. Anders vinden je lezers je maar dom.
Nog geen reacties op "Hoe simpeler, hoe slimmer"
Plaats je reactie
Velden met een * zijn verplicht in te vullen