Ten eerste, wat is een mentaal model? Mentale modellen zijn diagrammen die het gedachten- en actieproces weergeven welke nodig zijn om een bepaald doel te behalen. Bijvoorbeeld, je zou een mentaal model kunnen maken van de dingen die je denkt en doet wanneer je jezelf ‘s ochtends klaarmaakt voor je werk. Vervolgens zou je andere mensen kunnen interviewen en hun gedachten en acties toevoegen aan het diagram. Een moeder zou bijvoorbeeld eerst haar kinderen naar school brengen terwijl een meisje van 16 eerst tien keer terug gaat naar de kast om van kleren te wisselen. Zo kun je ook mensen uit verschillende landen interviewen om te zien wat de verschillen zijn.
8 reacties op "Creëren van mentale modellen, stap voor stap"
Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe dit ingezet zou kunnen worden als UCD methode. Koppel je dat aan een persona bijvoorbeeld?
Daar zegt ie niks over in zijn artikel. Maar ik zou het meer koppelen aan het [url=https://www.usabilityweb.nl/nieuwsbericht.php?id=405]ACD van Donald Norman[/url] uit jouw vorige post. Je kijkt naar verschillende gedragsmogelijkheden.
Welke mogelijke paden bewandelen gebruikers om hun doel te behalen? Door ze met zo’n mentaal model bloot te leggen, kun je die paden bewandelbaar maken. Hoe je zoiets dan registreerd heb ik ook nog niet over nagedacht.
Een optie zou zijn zoals Steve Krug dat tekende in zijn ‘don’t make me think’ blz. 52 / blz. 53 waarin hij de mogelijkheden binnen een e-commerce shop tekent. Zo kun je ook fictieve paden uittekenen d.m.v. interviews.
Ik vind de testcase die ze bij [url=http://www.adaptivepath.com]Adaptive Path[/url] gebruikten ook wel overzichtelijk. Een uitstekende manier om je Paper Prototypes op te baseren.
Hier het [url=http://www.ok-cancel.com/uploads/20050812_mentalmodel_lg.jpg]Mental model testcase[/url].
Volgens mij sluit je de Persona’s juist een beetje uit. Met een mentaal model zoek je naar de overeenkomsten in gedrag tussen verschillende mensen, waardoor je uiteindelijk verschillende soorten gebruikersgroepen kunt onderscheiden die hetzelfde gedrag vertonen.
Met een persona weet je meteen dat je een aantal groepen ‘vergeet’ tijdens je ontwikkeling.
Ow ok. Duidelijk dan. Een methode die dus inderdaad meer thuis hoort onder Activity Centred Design ipv User Centred desing!
Ik denk dat je zo ook heel mooi overeenkomstige (de belangrijkste), de wat minder voorkomende overeenkomsten en de uitzonderlijke gedragingen blootlegt.
@Ray: Op basis van een mentaal model kun je wel heel mooi persona’s maken, bijvoorbeeld middels [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Myers-Briggs_Type_Indicator]Myers-Briggs Type Indicato[/url]. Het voordeel van het gebruik maken van persona’s naast mentale modellen is dat ze er voor zorgen er voor dat het projectteam meer affinititeit met de daadwerkelijke eindgebruiker als persoon krijgt (user experience is immers voor een groot deel emotie). Dit is middels een mentaal model lastiger.
De factor ‘Mentaal Model’ wordt zwaar onderschat bij het ontwerpen van gebruikersinterfaces.
Meer informatie kan je terugvinden hier:
Het Mentaal Model
Meestal ontwerp je geen software voor iedereen, maar voor bepaalde doelgroepen. Je personas zijn een gevolg van dit.
Het mentale model sluit hier bij aan. Je moet niet uitzoeken wat het mentale model is van ‘iedereen’, wel die van je persona.
Een ervaren gebruiker heeft bijvoorbeeld een ander mentaal model dan een nieuweling.
Uw garagist heeft toch ook een ander mentaal model over auto’s dan pakweg jij?
Plaats je reactie
Velden met een * zijn verplicht in te vullen